manastır

Manastır Nedir:

Manastır, dini düzen mensuplarının topluluğun içinde yaşadığı görkemli bir binadır.

Manastır, keşişlerin sıradan hayattan emekli oldukları ve flogging ve uzun süren bir felaket rejiminde mirasçı olarak yaşadıkları yerdi.

Manastırlar, güçlü ve iyi organize olmuş toplumların, feodal kalelerin oynadığı rol gibi, üstlerin, savaşçıların soylularıyla aynı güce sahip olduğu yapılardı.

Portekiz'in Lizbon kentinde bulunan Jerónimos Manastırı, bu yapılara örnektir. 1502 yılında Kral D. Manuel tarafından yaptırılan Manueline mimarisiyle 2007 yılında UNESCO dünya mirası olarak kabul edildi.

Orta Çağ'daki manastırlar, yoksulluk ve iffet sözü veren, saldırgana itaat eden, sadaka ve misafirperverliği fakirlere uygulayan Benedictine rahiplerinin evi idi. Geçim sağlamak için elle çalıştılar. Çalışmak ve öğretmek için kendilerini dua ettiler, meditasyon yaptılar ve kendilerini adadılar, böylece ilk başta sadece gelecek keşişlerin eğitimi için, yatılı okul olarak ve sonra da meslekten olmayan oluşum için dış okullar olarak göründüler.

Manastır veya Budist tapınağı, boyut ve şekil ne olursa olsun, Buda heykellerinin bulunduğu ve Budist topluluğunun kurallarına göre arma törenlerini alan herhangi bir toprak veya yapıdır.

Manastırların Kökeni

Sáquia-Muni adlı bir Hindu prensi olan Mesih'ten beş yüz yıl önce, tüm insanlara olan kutsallığı ve sevgisiyle ünlendi. Öğretileri birçok takipçi buldu ve öğrencileri öldükten sonra Asya'ya yayıldı. Aydınlanmış Bir'in veya Buda'nın Şii-Muni'nin fikirlerini meditasyon ve vaaz etme, bu takipçiler bugün Budizm olarak bilinen doktrinin ilk rahipleriydi. Başlangıçta diğer insanlarla temas halinde yaşadılar, ancak daha sonra kendilerini meditasyona ve manevi yaşama adadıkları, böylece ilk manastırları ortaya çıkaran emekli yerlerde toplandılar.

Ayrılmış yaşamın en eski Hıristiyan toplulukları, dördüncü yüzyıl boyunca Mısır'da ortaya çıktı. Fakat Küçük Asya'da Ermenistan ve Frigida yakınlarındaki bir krallık olan Kapadokya'da, ilk kez manastır keşişlerinin dini yaşamının, daha sonra Aziz Basil adıyla kanuni olarak yerel piskopos tarafından düzenlenmesiydi. Bu yeni rejimde manastır sürekli dualar ve üretken çalışmalar için bir yer haline gelir.