davranışçılık

Davranışçılık Nedir:

Davranışçılık, aynı zamanda davranışçılık olarak da bilinir , çalışmanın amacı olarak davranan bir psikoloji alanıdır.

Davranışçılık, işlevselliğe ve yapısalcılığa karşı bir karşıtlık olarak ortaya çıkmıştır ve psikolojinin üç temel akımından biri olan form psikolojisi (Gestalt) ve analitik psikolojidir (psikanaliz).

Bu kelime, İngilizce'de davranış veya davranış anlamına gelen davranış teriminden kaynaklanmaktadır.

1913 yılında "Psikoloji: Nasıl Davranışçılar Gördü" başlıklı bir makale Amerikalı psikolog John Watson (Metodolojik Davranışçılığın babası olarak kabul edildi) yayınlandı. Daha sonra, 1914'te, 1914'te Davranış çalışması, Watson bir kez daha davranışsal psikoloji kavramını ele aldı. Watson, Descartes, Pavlov, Loeb ve Comte gibi çeşitli düşünürlerin ve yazarların teorilerine ve kavramlarına güvendi.

Davranışçılık, davranışı canlıların işlevsel ve reaktif bir formu olarak düşünür. Bu psikolojik akım aşkınla, içsel ve felsefi yönleriyle hiçbir ilişkiyi kabul etmemektedir, ancak gözlemlenebilecek nesnel davranışları incelemeyi amaçlamaktadır.

Watson'a göre, bir bireyi içeren çevrenin incelenmesi, insan davranışının öngörülmesini ve kontrolünü sağlar.

Ayrıca bakınız: Psikanaliz ve Gestalt'un anlamı.

Skinner'ın Radikal Davranışları

Amerikalı psikolog Burrhus Frederic Skinner tarafından önerilen bir kavram olan radikal davranış, Watson'ın davranışına karşıydı. Skinner'a göre, radikal davranışçılık, çevrenin insan davranışlarından sorumlu olduğu insan davranışı biliminin felsefesidir. Davranışçılığın bu yönü Brezilya ve Amerika Birleşik Devletleri'nde büyük bir popülerliğe sahipti.

Skinner, insan davranışını açıklamak için gözlemlenemeyen unsurların kullanılmasına açıkça karşıydı. Dolayısıyla bilişsel yönler dikkate alınmaz, çünkü insan beden ve zihinten oluşan bir varlık olarak değil, homojen bir varlık olarak görülür.

Radikal davranışçılık, çevreye bireylere verilen uyaranları öngörür. Skinner'e göre, bu araçlar ceza, olumlu güçlendirme ve olumsuz güçlendirme olarak biliniyordu.

Eğitimde davranışçılık

Eğitim bağlamında davranışçılık, öğrenme sürecine dahil olan öğelerin davranışlarındaki bir değişikliği ifade eder ve öğretmenlerdeki ve öğrencilerdeki bu değişiklik öğrenmeyi geliştirebilir. Watson için eğitim, bireylerin davranışlarını değiştirebilen önemli bir unsurdur.

Buna ek olarak, Watson, belirli uyarıcılarla, bir çocuğun davranışını "dönüştürmenin" ve "şekillendirmesinin", böylece seçtiği herhangi bir mesleği sürdürmesinin mümkün olduğuna inanıyordu.